Jappie Brouwer (1944-2024) rûn yn Bontebok lâns de doarren mei kofje en tabak. Doe’t er by Annie oanbelle, moast er laitsje. ‘Der is net ien thús’ sei se. ‘Mar, do bist der toch?’, antwurdde hy. It wie yn 1958. Tegearre
#39 ‘Do bist der toch?’
#38 De wytste wask
Rappie van der Heide-de Boer (1935-2023) liet it waskjen de lêste jierren oan har dochter oer. ‘Mar tink der om’, sei se, ‘der moat al wat Vanish by’. Se rûn der sels altyd kreas by, ek al wiene der perioades
#37 Fan Austraalje nei Aldemardum
Geert Wiekel (1933-2024) emigrearre op syn 17e mei syn âlders nei Austraalje. Fiif jier letter kaam er werom. Hy waard bussjauffeur, in noflike bussjauffeur. Krekt as yn Austraalje rjochtte hy ek yn Aldemardum in fuotbalklub op: VV NOK. 58 jier
#31 Sinne, skaad en stoarmen
Hinke Folkertsma-Boersma fan Starum (1946-2024) makke nochal wat tsjinslagen mei yn it libben. Mar altyd bleau se fertrouwen op it goede. Se groeide op yn Laaksum, ferhúze as famke fan 11 nei Warns en wenne sawat 60 jier yn Starum.
#23 It famke út Dokkum
‘Je kinne it famke wol út Dokkum helje, mar Dokkum net út it famke’ is fan tapassing op it ferhaal fan Hittje Leegstra-Joustra (1932-2023). Hittje ferhúze op har 24e mei har man Ruurd nei De Westereen. Dêr waarden trije fan