Wendy Tuns-Sala heeft de bijzondere ontmoetingen in haar werk als uitvaartspreker beschreven. 36 columns, vaak met een persoonlijk tintje van Wendy. Hoe zij het afscheid beleefde, hoe het voelde om vanaf de zijlijn mee te maken, om de verhalen te horen. Hoe het was om achter de katheder te staan en mensen te raken door zorgvuldig gekozen woorden.

Het is onmogelijk om alle columns in een keer te lezen. Je moet ze stuk voor stuk even laten bezinken. Daardoor geniet je langer van het boek. Heel geschikt om een paar keer per dag even een momentje te nemen om een column te lezen. Om daarna te bedenken wát je hebt gelezen. Hoe de persoon werd beschreven. Wie hij was. Zoals in de column van Pater Gerrit die 30 jaar als missionaris in republiek Congo werkte en terugkeerde naar Nederland. Hij kwam in Zeeland terecht, en werd daar een betrokken Pater. Totdat zijn geestelijke gezondheid achteruit ging. Toen kwamen oude Afrikaanse tradities weer terug. Zijn leven eindigde op bijzondere wijze.

Het verhaal over Irene raakt ook. Dappere Irene met haar drugsverleden. Ze overlijdt als ze 23 is en net weer op de goede weg. Wendy weet haar verhaal zo mooi te vertellen. Dat moet een bijzonder afscheid zijn geweest toentertijd.

Naast de beschrijving van de levens, is het ook een inkijkje in het leven van de uitvaartleider. Eentje met een jong gezin, wat ook de nodige aandacht vraagt. ‘Niet storen als mama werkt’ is een belangrijke regel. De dood komt vaak onverwacht en ongelegen. Als je net de koffers voor de vakantie inpakt, bijvoorbeeld, gaat de telefoon.

Een goed afscheid is heel belangrijk. Vanaf daar moeten de nabestaanden verder. Dan zijn mooie woorden belangrijk. Mooie, eerlijke woorden. Aan elk gevoel wordt recht gedaan, ook als het om vervelende karaktereigenschappen gaat, een gemis, verdriet of pijn.

Van ieder mens kunnen we iets leren, lees je in dit boek. Zoveel levens, zoveel lessen. Blij dat Wendy deze verhalen schreef. Om te lezen en eens opnieuw te lezen. Om je te laten beseffen dat je uiteindelijk zelf je eigen levensverhaal ‘schrijft’. Als jouw verhaal ooit aan een uitvaartspreker wordt verteld, wat wil je dan wat er gezegd wordt?