Direct contact? 06-34 91 27 48
Net voor de Kerst van 2017 verhuisden Albert Alberda (1936-2024) en zijn vrouw van Nijesyl naar IJlst. Naar een klein en comfortabel huis, een heel verschil met de oude zuivelfabriek die ze tot dan toe bewoonden. Albert had er zijn
Jappie Brouwer (1944-2024) rûn yn Bontebok lâns de doarren mei kofje en tabak. Doe’t er by Annie oanbelle, moast er laitsje. ‘Der is net ien thús’ sei se. ‘Mar, do bist der toch?’, antwurdde hy. It wie yn 1958. Tegearre
Rappie van der Heide-de Boer (1935-2023) liet it waskjen de lêste jierren oan har dochter oer. ‘Mar tink der om’, sei se, ‘der moat al wat Vanish by’. Se rûn der sels altyd kreas by, ek al wiene der perioades
Geert Wiekel (1933-2024) emigrearre op syn 17e mei syn âlders nei Austraalje. Fiif jier letter kaam er werom. Hy waard bussjauffeur, in noflike bussjauffeur. Krekt as yn Austraalje rjochtte hy ek yn Aldemardum in fuotbalklub op: VV NOK. 58 jier
Diemer de Jong (1936-2024) kreeg als rijksagent van Zwaagwesteinde de bijnaam ‘Cop 80’. Hij stond erom bekend dat hij nóóit harder dan 80 reed. Diemer hield van de Wâlden. Hij is geboren in Gerkesklooster en daar ontstond zijn liefde voor
Sybren de Jong uit Balk (1967-2024) was 10% van de tijd serieus, voor de rest mocht hij graag slap ouwehoeren. Als stuurman op zee reisde hij de hele wereld over, toch was hij het allerliefst thuis bij zijn gezin. Het
Jappie Scholten (1947-2024) voetbalde vroeger bij Hubert Sneek. Hij was een goede voetballer, totdat de combinatie van het fysiek zware werk als ijzervlechter en de trainingen hem te zwaar werd. Hij stopte en kon vanaf toen genieten van een borrel
Hinke Folkertsma-Boersma fan Starum (1946-2024) makke nochal wat tsjinslagen mei yn it libben. Mar altyd bleau se fertrouwen op it goede. Se groeide op yn Laaksum, ferhúze as famke fan 11 nei Warns en wenne sawat 60 jier yn Starum.
Wike Hoekstra (1934-2024) is yn Jutryp berne. Se hat der in moaie jeugd hân. De oarlochsjierren fûn se eins wol gesellich. Musyk meitsje en kaarte mei de ûnderdûkers by harren thús. Wike troude mei Klaas Bruinsma en krig’ fjouwer bern.
Frou Geertje de Jong-van der Wal (1939-2023) woe wól mei it fleantúch nei Gran Canaria, mar dan moast der ál in blik brúne beannen mei. Earder giene sy en har man mei beide bern noait fierder as in oere fan
‘Je kinne it famke wol út Dokkum helje, mar Dokkum net út it famke’ is fan tapassing op it ferhaal fan Hittje Leegstra-Joustra (1932-2023). Hittje ferhúze op har 24e mei har man Ruurd nei De Westereen. Dêr waarden trije fan
Dit is it ferhaal fan Hessel Folkertsma (1942-2023) Hy wie 20 jier skoallemaster yn Ealahúzen en wenne sûnt 1988 yn Balk. Hessel wie fan de Fryske taal, hy helle syn foech en joech les by de Afûk. Alle jierren gie
“Ik snap niet dat je het kunt. Word je er niet heel triest van?” Ik zie in mijn werk mensen die verdriet hebben, en dat raakt me. Maar tegelijk zie ik ook de wil en veerkracht om een mooi afscheid
